Współdziałanie w społeczeństwie sieci wiedzy, wymaga osobowych powiązań pomiędzy doświadczeniem i przyszłością.

 Zmiany potrzeb i stylu życia

Obecne seniorzy traktowani są w politykach społecznych jako obciążenie rozwoju. Wynika to z nieprzydatności właściwych dla osób starszych postaw odpowiedzialności i gospodarności, dla właściwego we współczesnym kapitalizmie, redukowania człowieka do produktywności i konsumeryzmu.
 
Rewolucja sieci wiedzy zmieni tą sytuację. Przetrwanie Europejskiego humanizm, wymaga stałego  zwiększania liczby wyborów dokonywanych przez człowieka.  Samodzielność w cyfrowo indywidualizowanych usługach społecznych wymagaja postaw odpowiedzialnych. Wobec młodzieży, wybory te dokonywać będą rodzice.
 
Waga, różnorodność i skala, tych rodzicielskich decyzji wychowawczych, jak również wynikające z nich obowiązki kontrolne czy nadzorcze, mogą przekraczać możliwości domowego świadczenia pracy solidarnej. Bez wsparcia pracą i odpowiedzialnością jeszcze starszego pokolenia, czyli bez wsparcia dziadków dla rozwoju swoich wnuków, podejmowanie takiego wyzwania nie będzie powszechne.
 
W artykule "Seniorzy na fali cyfrowej rewolucji", wskazałem na proces wydłużania się okresu życia i aktywności seniorów, jako na potencjały dla sprawiedliwego wykorzystania nowoczesnych technologii. Dodałem, że potencjały te mogą być wykorzystane dla wzmocnienia rodziców, poprzez praktykę samokształcenia w rodzinie. Która powinna się stawać główną zasadą  otwartej edukacji. Paradygmatem nowego stylu życia.
 
Zasady edukacji czy domowego wychowania, oddziaływać będą na konkretne dziedziny życia. Skupię się ochronie zdrowia, gdzie zmiany będą najgłębsze i najbardziej dynamiczne. Tu też najlepiej widać, że wykorzystanie senioralnych potencjałów pracy dobroczynnej, jest warunkiem koniecznym do sprawiedliwego wykorzystania cyfrowych technologii.  [1]
 
Cyfrowa rewolucja w zdrowiu
 
Europejski model systemy ochrony zdrowia, oparty jest na przyjętym w czasach Hipokratesa paradygmacie odpowiedzialności lekarza za dobrostan zdrowia pacjenta. Tej zasadzie poddana jest cała sztuka medyczna zarówno jako praktyka działania, jak i jako dziedzina wiedzy. Wiedzy rozwijanej główne z perspektywy skuteczności interwencji w okresie zapaści w zdrowiu człowieka. Czyli w okresie choroby cierpliwego pacjenta.
 
Wprowadzenie cyfrowych narzędzi i technologii diagnostycznych pozwala obecnie na mocniejsze związanie interwencyjnej perspektywy odpowiedzialności w ochronie zdrowia, z perspektywami profilaktyki i rehabilitacji. Na objęcie ich łącznym terminem „promocja zdrowia”. Terminem, w którym kluczowe znaczenie ma nasza osobista aktywność, tak wobec dobra stanu własnego zdrowia, jak i wobec dobra stanu zdrowia naszych bliskich. Aktywność, wymagająca umiejętności wykorzystania nowoczesnych technologii, skorzystania z gigantycznych cyfrowych zasobów wiedzy i mobilizacji do pracy dobroczynnej.[2]
 
Tym samym, jakość pracy dobroczynnej dla promocji zdrowia, wymagać będzie wiedzy z nowej dziedziny medycyny, korzystającej z internetowo otwartych i horyzontalnie uzupełnianych zasobów wiedzy. Na rysunku nazwałem ten zasób roboczo: „chmurą medialnej medycyny”.
 
Rozwój osobistych kompetencji dla korzystania z dostępnych sieciowo rejestrów wiedzy  o stanie zdrowia, staje się zatem warunkiem efektywności w Modelu humanistycznego systemu ochrony zdrowia. Modelu partym na nowym paradygmacie „samopomocy zdrowia” jako podstawy (i) rozwoju wiedzy o ryzykach dolegliwości i o metodach ich łagodzenia oraz (ii) roztropnej i dobroczynnej pracy dla przeciwdziałania zapaściom i łagodzenia ich skutków. Humanizm w tym modelu, obejmuje wprowadzoną przysięgą Hipokratesa, osobową odpowiedzialność lekarza za stan zdrowia pacjenta w okresie choroby oraz opartą na miłości i solidarności, moralnej odpowiedzialności człowieka za dobrostan członków rodziny i za życie innych ludzi. Graficznie potencjał pracy dobroczynnej ujęty jest w brązowym okręgu otaczającym pacjenta, lekarza, chmurę medialnej medycyny i procedury medyczne. 
 
 
 
 
 Rys. 1 Model humanistyczny systemu ochrony zdrowia.
 
Wprowadzenie Modelu humanistycznego dla wykorzystania nowych cyfrowych zasobów informacji o zdrowiu i nowych zasobów wiedzy, jest szansą na korzystanie z wolności.
 
W ten sposób wprowadzanie cyfrowych narzędzi i technologii do systemu ochrony zdrowia ułatwi zwiększanie samodzielności w zakresie profilaktyki i rehabilitacji medycznej. W obu tych dziedzinach system ochronnych zdrowia będzie przechodził od finansowania procedur instytucji medycznych w obecnej formule zabezpieczeniowej do formuły ubezpieczeniowej. Pozostawiając pozamedycznym instytucjom publicznym prowadzenie polityk społecznych (zdrowia) zgodnie z zasadą samopomocy zdrowia.
 
Upowszechnienienie zasady samopomocy zdrowia, w pierwszej kolejności wymaga poszerzania kompetencji medycznych i podnoszenia postaw odpowiedzialnych. Choćby ze względu na ochronę tajemnicy danych medycznych, podstawową zasadą tej edukacji powinno być samokształcenie w rodzinie.
 
Drugim warunkiem upowszechniania, jest wykorzystanie potencjału senioralnej odpowiedzialność zarówno za wsparcie pracy solidarnej podejmowanej z obowiązków narodowych w domach, jak i za wsparcie pracy organicznej wykonywanej dobroczynnie w samorządnych wspólnotach. 
 
Samorządowe wsparcie samodzielności dla solidarności
 
Praktykę promocji zdrowia, do konkretnych relacji seniorów i młodzieży, najłatwiej podjąć poprzez sport. Pisałem o tym w artykule „Sport zbliża ludzi”, przedstawiając planowane działania. Nie wiem jeszcze kiedy i kto zorganizuje odpowiednie dla umacniania naszej tożsamości dzięki sieci wiedzy, Symultaniczne Mistrzostwa Polski w bieganiu, brydżu i szachach. Życie pokaże.
 
Ale wiem, że ich organizacja wymaga włączania się zarówno szkół i klubów sportowych, jak i domów kultury, muzeów.
 
Integrację tych instytucji kultury mogą podjąć tylko wspólnoty samorządowe. To one szukać będą efektywnego ekonomicznie partnerstwa, dla powiązania narodowych standardów pamięci i tożsamości w kulturze fizycznej z senioralnymi potencjałami kultury solidarności dla promocji zdrowia.

W kolejnym artykule przedstawię konkretne oczekiwania, w perspektywie najbliższej okolicy.


[1]    Opisywany w tym artykule pozytywny scenariusz rozwojowy, jest jednym z możliwych. Opis alternatywnego, negatywnego scenariusza zmian samodzielności w korzystaniu z nowoczesnych technologii, przedstawiam w tekście "Seniorzy na fali cyfrowej rewolucji".
[2]    Opisywany w tym artykule pozytywny scenariusz zmian w ochronie zdrowia, jest jednym z możliwych. Opis alternatywnego scenariusza zmian w systemie ochrony zdrowia przedstawiam w tekście  "Model systemu ochrony zdrowia".